สวัสดี (:
เรามาเรียนที่นี่ได้จะครบปีนึงแล้ว
วันนี้จะมาเล่าชีวิตที่นี่ให้ฟังนะ
.
เปิดเรียนวันแรกอย่าว่าแต่ลำบากเลย
เรามาด้วยสกิลภาษาที่ต่ำเตี้ยมาก ฟังไม่รู้เรื่องเลยจ้า
เห้ยเซ็นเซพูดอะไร เพื่อนๆคุยอะไรกัน นี่ไปบรรทัดไหนแล้ว
เปิดดิกกันมือไม้สั่นไปหมด
ใช้เวลาปรับตัวอยู่ประมาณเดือนนึงถึงจะเข้าที่เข้าทาง
โหดมาก เหนื่อยมาก แต่พอผ่านมาได้สิ่งที่ได้มามันคุ้มนะ
ที่เราได้เร็วเป็นเร็วเพราะรร.นี้สอบย่อยกันเป็นว่าเล่น
สอบคันจิอีกทุกอาทิตย์
มีการบ้านทุกวัน ฟัง พูด อ่าน เขียน ที่นี่จัดให้ครบ
ทุกอย่างมันบีบให้เราต้องพยายามไปเอง
กิจกรรมนอกรร.ก็มี อย่างรูปนี้ให้ไปสัมภาษณ์คนญี่ปุ่น ทำมิชชั่นนู่นนี่
ภาษาง่อยแค่ไหนก็ต้องไปอะ เลือกอะไรไม่ได้ทั้งนั้น 5555
แต่สิ่งที่ทำให้เราอยากไปเรียนทุกๆวันคือเพื่อนร่วมชั้น
เพื่อนๆทุกคนน่ารักมาก เกินครึ่งของนักเรียนที่นี่คือคนไต้หวัน
ผสมกับคนจากหลากหลายชาติ
เพื่อนๆเราตลกมาก ทุกคนเฮฮาสนุกสนาน
ทำให้คาบเรียนแต่ละคาบไม่น่าเบื่อเลย
ถึงแม้อายุจะแตกต่างกันไปบ้าง แต่ทุกคนเข้ากันได้ดี
เล่นกันอย่างกับเด็กอายุสิบสี่
นอกจากจะได้เรียนภาษาและวัฒนธรรมญี่ปุ่นแล้ว
เรายังได้เรียนรู้เกี่ยวกับประเทศของเพื่อนๆแต่ละชาติด้วย
ซึ่งตรงนี้เราว่ามันคุ้มค่ามากจริงๆ
อย่างตอนปิดเทอมฤดูร้อนเราไปเที่ยวไต้หวัน
ก็ได้เพื่อนในห้องนี่แหละพาเที่ยว
อีกอย่างคือเซ็นเซทุกคนที่เราได้เรียนด้วยคือน่ารักมาก
แต่ละคนมีสไตล์การสอนของตัวเอง แรกๆก็มีเกร็งๆบ้างเล่นสุ่มเรียกตอบตลอดเวลา
แต่เรียนๆไปก็ชิน เราไม่กลัวที่จะตอบผิด ไม่กลัวที่จะถาม
เพราะเซ็นเซยินดีอธิบายและให้ความช่วยเหลือทุกเรื่อง
ไม่เฉพาะแค่เรื่องเรียน
การได้มาใช้ชีวิตคนเดียวที่นี่เป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่ามากจริงๆ
เรื่องไม่ดีก็มี เรื่องดีๆก็เยอะ แต่เราก็ผ่านมันมาได้
เกือบหนึ่งปีที่เปิดโลกของเราให้กว้างขึ้น
ขอบคุณนะ KICL
0 件のコメント:
コメントを投稿